بازنویسی تاریخ زمین: دهانه شهاب‌سنگ ۳.۵ میلیارد ساله در استرالیا کشف شد.
محققان یک دهانه برخورد شهاب‌سنگی ۳.۵ میلیارد ساله را در غرب استرالیا کشف کرده‌اند که بینش‌های جدیدی در مورد تاریخ اولیه زمین، تشکیل پوسته زمین و منشأ حیات فراهم می‌کند.محققان از دانشگاه کورتین قدیمی‌ترین دهانه برخورد شهاب‌سنگی شناخته‌شده در جهان را شناسایی کرده‌اند، کشفی که ممکن است درک ما از تشکیل زمین و منشأ حیات را تغییر دهد.
تیمی از مدرسه علوم زمین و سیارات دانشگاه کورتین و سازمان زمین‌شناسی غرب استرالیا (GSWA) لایه‌های سنگی در منطقه دُوم قطب شمال، درون کراتون پیلبرای غرب استرالیا را مورد بررسی قرار دادند. تحلیل آنها شواهدی از یک برخورد شهاب‌سنگی عظیم را که به ۳.۵ میلیارد سال پیش برمی‌گردد، آشکار کرد.پرفسور تیم جانسون، محقق همکار از دانشگاه کورتین، تأکید کرد که این کشف فرضیات دیرینه‌ای درباره تاریخ اولیه زمین را به چالش می‌کشد.
پرفسور جانسون گفت:«قبل از کشف ما، قدیمی‌ترین دهانه برخوردی ۲.۲ میلیارد ساله بود، بنابراین این دهانه به‌طور قطع قدیمی‌ترین دهانه شناخته‌شده‌ای است که تاکنون در زمین یافت شده است»
محققان این دهانه را با استفاده از «گسست‌های مخروطی» کشف کردند، شکل‌گیری‌های سنگی خاصی که تنها تحت فشار شدید ناشی از برخورد یک شهاب‌سنگ به وجود می‌آیند.
یک رویداد برخورد عظیم
گسست‌های مخروطی در این سایت، که حدود ۴۰ کیلومتر غرب بار ماربل در منطقه پیلبرای غرب استرالیا قرار دارند، زمانی تشکیل شدند که یک شهاب‌سنگ با سرعت بیش از ۳۶,۰۰۰ کیلومتر در ساعت به این منطقه برخورد کرد.
این برخورد یک رویداد سیاره‌ای بزرگ بود که منجر به ایجاد دهانه‌ای با عرض بیش از ۱۰۰ کیلومتر شد و تکه‌هایی از آن به سراسر کره زمین پرتاب شد.
پرفسور جانسون گفت:«ما می‌دانیم که برخوردهای بزرگ در اوایل سیستم خورشیدی رایج بودند، از آنجایی که به ماه نگاه می‌کنیم»
«تا به حال، نبود دهانه‌های واقعاً باستانی باعث شده بود که آنها توسط زمین‌شناسان نادیده گرفته شوند.»
«این مطالعه یک قطعه مهم از پازل تاریخ برخوردهای زمین را فراهم می‌کند و نشان می‌دهد که ممکن است دهانه‌های باستانی دیگری نیز وجود داشته باشند که در طول زمان کشف شوند.»
پیامدها برای محیط اولیه زمین
پرفسور کریس کرکلند، نویسنده همکار از مدرسه علوم زمین و سیارات دانشگاه کورتین، گفت که این کشف نور جدیدی بر چگونگی شکل‌گیری محیط اولیه زمین تحت تأثیر شهاب‌سنگ‌ها می‌افکند.
پرفسور کرکلند گفت:«کشف این برخورد و یافتن سایر برخوردهای از همان دوران می‌تواند توضیح دهد که چگونه حیات ممکن است آغاز شده باشد، زیرا دهانه‌های برخوردی محیط‌هایی مناسب برای زندگی میکروبی مانند حوضچه‌های آب گرم ایجاد کرده‌اند»
«این کشف همچنین درک ما از تشکیل پوسته زمین را به‌طور رادیکالی اصلاح می‌کند: انرژی عظیم ناشی از این برخورد ممکن است نقش مهمی در شکل‌گیری پوسته اولیه زمین ایفا کرده باشد، به‌طوری که یک بخش از پوسته زمین را به زیر بخش دیگری هل داده یا منجر به بالا آمدن ماگما از عمق گوشته زمین به سطح شده است.»
«این برخورد ممکن است حتی در تشکیل کراتون‌ها، که توده‌های بزرگ و پایداری از زمین هستند که پایه قاره‌ها را تشکیل می‌دهند، نقش داشته باشد.»
منبع:
«دهانه برخورد پالااوارکی در کراتون پیلبرای غرب استرالیا» توسط کریستوفر ال. کرکلند، تیم ای. جانسون، یوناس کمپف، برونو وی. ریبرو، آندریاس زامتزر، آر. هیو اسمیتی و برد مک‌دونالد، ۶ مارس ۲۰۲۵، Nature Communications.
نظرات کاربران