تغییرات اقلیمی که در حال حاضر مشکلاتی در زمین ایجاد کرده است، به زودی میتواند مشکلاتی برای ماهوارههای در مدار ایجاد کند.
محققان مؤسسه فناوری ماساچوست محاسبه کردند که همانطور که گرمایش جهانی ناشی از سوزاندن زغالسنگ، نفت و گاز ادامه مییابد، ممکن است تا پایان قرن، فضای موجود برای ماهوارهها در مدار نزدیک به زمین از یکسوم تا 82٪ کاهش یابد، بسته به میزان آلودگی کربنی که منتشر میشود. این به این دلیل است که فضا با زبالهها بیشتر پر خواهد شد، زیرا تغییرات اقلیمی راههای طبیعی پاکسازی آن را کاهش میدهد.
قسمتی از اثر گلخانهای که هوا را نزدیک سطح زمین گرم میکند، همچنین قسمتهای بالای جو را که جایی است که فضا شروع میشود و ماهوارهها در مدار نزدیک به زمین حرکت میکنند، خنک میکند. این خنک شدن همچنین باعث میشود که جو بالایی کمتر متراکم شود، که اصطکاک کمتری بر میلیونها قطعه زباله ساختهشده توسط انسان و ماهوارهها وارد میکند.
این اصطکاک زبالههای فضایی را به سمت زمین میکشد و آنها را در مسیر خود میسوزاند. اما جو بالایی سردتر و کمتر متراکم یعنی پاکسازی کمتری در فضا صورت میگیرد. این به این معنی است که فضا شلوغتر میشود، طبق مطالعهای که در مجله Nature Sustainability روز دوشنبه منتشر شد.
هماهنگی جهانی میتواند از تلاشها برای کاهش پیشبینیهای تغییرات اقلیمی پیشی بگیرد.
“ما به جو برای پاکسازی زبالههایمان تکیه میکنیم. هیچ روش دیگری برای از بین بردن زبالهها وجود ندارد.” این گفتهها از ویلیام پارکر، نویسنده اصلی مطالعه و محقق آسترودینامیک در MIT است. “این زباله است. این آشغال است. و میلیونها قطعه از آن وجود دارد.”
در مدار زمین میلیونها قطعه زباله به اندازه یکنهم اینچ (3 میلیمتر) و بزرگتر وجود دارد — به اندازه عرض دو سکه stacked — که با انرژی یک گلوله به هم برخورد میکنند. هزاران قطعه زباله به اندازه آلو وجود دارد که با نیروی یک اتوبوس سقوط کرده به هم برخورد میکنند، طبق گزارش شرکت Aerospace که زبالههای مداری را رصد میکند. این زبالهها شامل نتایج تصادفات فضایی قدیمی و قطعات موشکها هستند که بیشتر آنها خیلی کوچکتر از آن هستند که قابل ردیابی باشند.
11,905 ماهواره در حال گردش به دور زمین هستند — 7,356 ماهواره در مدار نزدیک به زمین — طبق سایت ردیابی Orbiting Now. ماهوارهها برای ارتباطات، ناوبری، پیشبینی وضع هوا و نظارت بر مسائل زیستمحیطی و امنیت ملی ضروری هستند.
پارکر گفت :“قبلاً این شعار وجود داشت که فضا بزرگ است. بنابراین ما میتوانیم به نوعی مراقب محیط زیست نباشیم چون محیط زیست اساساً نامحدود است.”
اما تصادف دو ماهواره در سال 2009 هزاران قطعه زباله فضایی ایجاد کرد. همچنین اندازهگیریهای ناسا نشان میدهد که کاهش اصطکاک قابل اندازهگیری است، بنابراین دانشمندان اکنون متوجه شدهاند که “بخش تغییرات اقلیمی واقعاً مهم است” گفت پارکر.
چگالی در 250 مایل (400 کیلومتر) بالاتر از زمین در حال کاهش به میزان حدود 2٪ در هر دهه است و احتمالاً با افزایش گازهای گلخانهای در جو، این کاهش شدت خواهد یافت، گفت اینگرید نوسن، دانشمند آبوهوای فضایی در موسسه تحقیقاتی بریتانیای قطب جنوب که بخشی از تحقیق نبوده است.نوسن در یک ایمیل گفت که این مطالعه جدید “کاملاً منطقی است” و به همین دلیل است که دانشمندان باید از اثرات تغییرات اقلیمی بر مدار آگاه باشند “تا اقدامات مناسب برای اطمینان از پایداری بلندمدت آن انجام شود.”
نظرات کاربران