بررسی کامل بازی Demon’s Souls | زیبایی، چالش‌ها و نوآوری‌های نسل جدید

در آماده‌سازی برای بررسی این بازی، دوباره کنسول پلی‌استیشن 3 را راه‌اندازی شده و حدود یک هفته به تجربه‌ی نسخه اصلی بازی Demon’s Souls از سال 2009 پرداخته شد. مهم‌ترین نتیجه‌ی این تجربه، درک این نکته بود که با وجود عظمت این بازی، حس قدیمی بودن در آن به چشم می‌خورد. البته این قدیمی بودن تنها به گرافیک مربوط نمی‌شود؛ به‌عنوان مثال، شخصیت‌ها تنها امکان حرکت به چهار جهت را دارند، کنترل شخصیت‌ها حس سبک و ناپایداری دارد و در مجموع، جزئیاتی وجود دارد که حالتی اولیه به بازی می‌دهد. با این حال، تیم Bluepoint که در سال 2018 به شکل حرفه‌ای بازی Shadow of the Colossus را بازسازی کرد، بسیاری از مشکلات عمده و ایرادات دیگر را در نسخه بازسازی‌شده‌ی پلی‌استیشن 5 برطرف کرده و نتیجه، یک بازی با کنترل‌های بسیار دقیق‌تر و گرافیک خیره‌کننده است که باعث شده تا Demon’s Souls به عنوان اولین بازی از سری Souls که توسط FromSoftware ساخته شد، دوباره به مرکز توجهات بازگردد. این امر اهمیت ساختاری که سری Dark Souls بر اساس آن بنا شده را به خوبی به ما یادآوری می‌کند.

گیم‌پلی پیچیده و پاداش‌دهنده Demon’s Souls

همانند سایر بازی‌های سری Souls، جذابیت اصلی Demon’s Souls در سبک نقش‌آفرینی اکشن است که بر مبارزات دشوار، پیچیده و هوشمندانه تمرکز دارد و با قابلیت‌های عمیق تنظیم شخصیت‌ها، تجربه‌ای منحصربه‌فرد را فراهم می‌کند. در گیم‌پلی، هر اقدامی با ریسک همراه است؛ چه ضربه زدن و آسیب‌پذیر شدن در برابر حملات دشمن، و چه دفاع کردن و از دست دادن بخشی از استقامت برای جلوگیری از صدمه. برخلاف بازی‌های دیگر که بیشتر بر واکنش سریع بازیکن تکیه دارند، Demon’s Souls بیشتر به اتخاذ تصمیمات درست هم در جریان مبارزه و هم خارج از آن وابسته است. تصمیم‌گیری‌های هوشمندانه در مواجهه با چالش‌های متعدد بازی، به بازیکنان حس رضایتی می‌دهد که در کمتر بازی دیگری می‌توان به آن دست یافت.

ویژگی‌های منحصربه‌فرد و ساختار بازی Demon’s Souls

اگرچه بازی Demon’s Souls اولین نسخه‌ای بود که زیرمجموعه‌ای از بازی‌های نقش‌آفرینی اکشن تحت عنوان Souls را آغاز کرد، اما آنچه این بازی را متمایز می‌کند تفاوت‌های آن با بازی‌های Dark Souls است. بزرگ‌ترین تفاوت، ساختار بازی است؛ برخلاف دنیای باز و پیوسته Dark Souls، بازی Demon’s Souls به پنج دنیای جداگانه تقسیم شده که هر یک شامل سه تا چهار زیرمرحله است و هرکدام چالش‌ها و پاداش‌های خاص خود را ارائه می‌دهند. یکی از ویژگی‌های برجسته‌ی این ساختار، آزادی در انتخاب و تغییر مکان است. اگر بازیکن در یکی از مراحل با چالش زیادی روبه‌رو شود، می‌تواند به راحتی از آن مرحله خارج شده و به دنیای جدیدی برود.

این دنیاها، هر کدام به شیوه‌های متفاوتی دشوار هستند و هیچ‌گاه به دلایل ساده‌ای مثل افزایش قدرت دشمنان چالش‌آفرین نمی‌شوند. در دنیای اول، بازیکن باید با اژدهایی آزاردهنده مقابله کند که زمان زیادی را صرف نابود کردن پل‌هایی می‌کند که باید از آن‌ها عبور شود؛ در دنیای دوم، دشمنان به بیشتر انواع آسیب مقاوم هستند و تنها به آسیب‌های شکاف‌دهنده آسیب‌پذیرند؛ دنیای سوم دارای پیچ و خم‌هایی است که به‌راحتی ممکن است باعث گم شدن بازیکن شود و با محافظانی خطرناک به نام فلیرها محافظت می‌شود که می‌توانند تنها با یکی دو ضربه بازیکن را شکست دهند؛ دنیای چهارم دارای اسکلت‌های تهاجمی است که به اکثر سلاح‌ها به‌جز چکش و گرز مقاوم هستند؛ و دنیای پنجم مملو از دشمنان است که به‌راحتی کشته می‌شوند اما با حملات سریع و الگوهای مبارزه‌ای وحشیانه، به سرعت بازیکن را محاصره می‌کنند. به این موارد باید دریاچه‌ای از سموم را نیز اضافه کرد که در دنیای پنجم وجود دارد.

تنوع استراتژی و انعطاف‌پذیری در Demon’s Souls

یکی از نقاط قوت ساختار بازی Demon’s Souls این است که در هر بازی، تجربه‌ها و چالش‌ها متفاوت هستند زیرا بازیکنان می‌توانند به روش‌های مختلفی به هر دنیا نزدیک شوند. در اولین تجربه، بازیکنی که بر روی جادو تمرکز کرده بود، ابتدا به دنیای سوم رفت تا منابع بازیابی جادو را جمع‌آوری کرده و شخصیتی را که دسترسی به قدرتمندترین جادوها را فراهم می‌کند، باز کند. اما در دومین تجربه با شخصیتی با تمرکز بر چابکی، به صورت پراکنده از هر دنیا به جمع‌آوری آیتم‌های مفید و تجهیزات پرداخت و سپس تصمیم به تکمیل هر کدام گرفت. این انعطاف‌پذیری یکی از ویژگی‌های متمایز بازی Demon’s Souls در میان بازی‌های Souls محسوب می‌شود.

نبردهای خاطره‌انگیز و باس‌های منحصربه‌فرد Demon’s Souls

بازی Demon’s Souls شامل یکی از به‌یادماندنی‌ترین باس‌ها در میان تمام بازی‌های FromSoftware است.

نبردهای به یاد ماندنی و کیفیت زندگی در Demon’s Souls

بازی Demon’s Souls همچنین شامل برخی از به یادماندنی‌ترین باس‌ها در میان آثار FromSoftware است و به‌ویژه برخی از آن‌ها از نظر مکانیکی بسیار جذاب هستند. بسیاری از این باس‌ها به‌عنوان آزمایش‌هایی طراحی شده‌اند که مرزهای ممکن را در نبردهای باس به چالش می‌کشند. البته، همه آن‌ها موفق نیستند. به‌عنوان مثال، مبارزه با Dragon God در سال 2009 به‌طرز ناامیدکننده‌ای به عنوان یک نبرد با مکانیسم‌های جالب و غافلگیرکننده شناخته می‌شود و متأسفانه این مشکل در نسخه بازسازی‌شده برای پلی‌استیشن 5 نیز پابرجاست. با این حال، نبردهایی مانند مبارزه احساسی و داستانی با Maiden Astrea و یا نبرد حماسی با Storm King که در آن بازیکن باید سلاح خاصی را برای شلیک به موجودات مانتای غول‌پیکر که زندگی‌اش را به جهنم تبدیل کرده‌اند، به دست بگیرد، واقعاً کلاسیک هستند و یادآور چالش‌های فراموش‌نشدنی این بازی است.

این ویژگی‌ها در نسخه Bluepoint بازسازی‌شده همچنان معتبر هستند و به‌طور کلی به روح نسخه اصلی Demon’s Souls وفادار مانده‌اند، چه از نظر مثبت و چه منفی. البته همه تفاوت‌هایی که Demon’s Souls با دیگر بازی‌های سری Souls دارد، مثبت نیستند. یکی از ایرادات بارز این بازی، نیاز مداوم به تکرار و گندزدایی است که گاهی بسیار خسته‌کننده و وقت‌گیر می‌شود. اگر ذخیره‌سازی علف‌های احیا کننده‌ی سلامتی به پایان برسد، بازیکن یا باید برای جمع‌آوری دوباره آن‌ها دشمنان خاصی را در دنیای خاصی بارها بکشند یا اینکه باید ارواح (که می‌توانند برای بهبود شخصیت استفاده شوند) را جمع‌آوری کرده و از یک فروشنده خریداری کنند. همچنین، ارتقاء سلاح‌ها نیز به طرز غیرضروری پیچیده است، به‌طوری که 16 نوع مختلف از مواد ارتقاء برای پیدا کردن و مدیریت وجود دارد و تقریباً هر نوع سلاح به مواد مختلفی برای ارتقاء نیاز دارد. بازی Dark Souls با معرفی Estus Flasks و ساده‌سازی سیستم ارتقاء سلاح‌ها به این مشکلات پاسخ داد و بازگشت به روش‌های قدیمی، اهمیت پیشرفت‌های Dark Souls را در این زمینه یادآوری می‌کند.

کیفیت زندگی در Demon’s Souls

با این حال، ستاره‌های واقعی این نسخه بهبودهای کوچک در کیفیت زندگی هستند که تجربه بازی را به‌شدت ارتقاء می‌دهند و هیچ تمایلی برای بازگشت به نسخه پلی‌استیشن 3 را به جا نمی‌گذارند. تعداد زیادی از این بهبودها وجود دارد، اما لیست طولانی شامل موارد زیر است: اضافه شدن کمربند ابزار که به بازیکن اجازه می‌دهد تا حداکثر چهار آیتم مفید را در زیرمنوی قابل دسترسی با دکمه لمسی تنظیم کند؛ توانایی استفاده از archstone‌ها به‌مانند bonfire برای بازنشانی دشمنان بدون نیاز به بازگشت به Nexus؛ امکان مشاهده دوام سلاح‌ها در HUD؛ و مشاهده اینکه آیتم بعدی که در حال حاضر در اختیار دارید چیست. تمام این موارد در کنار یک رابط کاربری تمیزتر و قابل فهم‌تر که برخی از سبک بصری منحصربه‌فرد نسخه اصلی را به نفع سادگی و خوانایی قربانی می‌کند، تجربه بهتری را فراهم می‌آورند.

همچنین، به‌خصوص باید به توانایی جدید ارسال آیتم‌ها به جعبه ذخیره‌سازی بدون نیاز به بازگشت به Nexus اشاره کرد. بار آیتم‌ها عامل بسیار مهمی در Demon’s Souls است و در نسخه اصلی، وقتی بازیکن چیزی را که فضایی برای آن ندارد پیدا می‌کرد، باید یا برای ایجاد فضا چیزی را از بین می‌برد و یا مجبور به ترک آن و توجیه خود در عدم نیاز به آن می‌شد. به‌علاوه، برای خالی کردن هر آیتم اضافی باید دوباره به archstone می‌رفت. این یک راه‌حل هوشمندانه است که مدیریت موجودی را بدون هر گونه ناامیدی حفظ می‌کند.

با این حال، هنوز یک تمایل آزاردهنده برای استفاده از حمله هل‌دهنده وجود دارد که در مواقعی که نمی‌خواست، به‌راحتی اتفاق می‌افتد و نیاز است که توسعه‌دهندگان راه بهتری برای توضیح World Tendency به بازیکنان جدید ارائه دهند. اما با وجود این نکات، تیم Bluepoint کار بسیار خوبی در به‌روزرسانی Demon’s Souls به استانداردهای مدرن انجام داده است بدون اینکه هسته اصلی گیم‌پلی آن را تغییر دهد.

کاهش قابل توجه زمان بارگذاری در Demon’s Souls

یکی دیگر از مزایای واضح بازی Demon’s Souls به دلیل قرارگیری بر روی کنسولی با SSD، کاهش قابل توجه زمان بارگذاری است. به‌ندرت پیش می‌آید که بین مرگ‌ها یا در حین انتقال به مکان جدید، بیش از پنج ثانیه منتظر بمانید تا دوباره به عمل برگردید. نمی‌توان اهمیت این موضوع را در بازی‌ای مانند Demon’s Souls که انتظار می‌رود بازیکن بارها و بارها بمیرد و همچنین به‌طور مکرر سطحی را برای جمع‌آوری منابع دوباره آغاز کند، کم‌رنگ کرد. این کاهش زمان بارگذاری، به تجربه‌ی کلی بازی کمک شایانی می‌کند و فشار ناشی از تکرار را کاهش می‌دهد.

تجربه کنترل DualSense و ویژگی‌های حسی آن در Demon’s Souls

کنترلر DualSense به‌مراتب بزرگ‌تر از DualShock 3 است و همین موضوع کمی راحتی استفاده از روش مشهور “گرفتن چنگکی” را که تقریباً در بازی‌هایی مانند Demon’s Souls ضروری است، کاهش می‌دهد. با این حال، دست‌ها به‌مرور زمان، در طول مدت بازی به آن عادت می‌کنند. نکته‌ی قابل توجه در این کنترلر، واکنش‌های حسی آن به ضربات دریافتی است. زمانی که یک ضربه قوی را با سپر مسدود می‌شود، این احساس شوک قوی به‌صورت متمرکز در سمت چپ کنترلر احساس می‌شود. همچنین، زمانی که روی یک گلدان افتاده و آن را می‌شکنید، صدای خاص و احساس برخورد آن به‌وضوح قابل درک است. وقتی هم سوار آسانسور می‌شوید، لرزش تقریباً شبیه به حس ترن هوایی وجود دارد که به‌دقت چرخش دنده‌ها را شبیه‌سازی می‌کند. این تجربیات حسی واقعاً شگفت‌انگیز هستند و به بازی عمق بیشتری می‌بخشند.

علاوه بر این، ویدیوهای نکته‌ی درون‌گیمی که در بازی ارائه شده‌اند، ابزارهای فوق‌العاده‌ای هستند که به تدریج نکات مشخص‌تری را به بازیکن می‌دهند. این نکات می‌توانند راهنمایی‌های ضروری را ارائه دهند تا اگر در مرحله‌ای گم شده‌اید، به سمت درست هدایت شوید و یا در برابر باس‌های دشوار به‌عنوان راهنمایی برای تدوین یک استراتژی مؤثر در برابر آن‌ها عمل کنند.

تصاویر و صداها

به‌عنوان یکی از اولین بازی‌هایی که به‌صورت انحصاری برای پلی‌استیشن 5 منتشر شده است، جای تعجب نیست که Demon’s Souls از نظر بصری خیره‌کننده به نظر می‌رسد. سطح توجه به جزئیات در این بازی شگفت‌انگیز است. دشمنان احساس ترس، خشم و ناامیدی را به‌طور واقعی به نمایش می‌گذارند و به هر ضربه‌ای به‌طور واقعی واکنش نشان می‌دهند. خون‌های پاشیده شده به زره، سلاح‌ها و بدن شما می‌چسبند و تقریباً همه چیزهایی که روی آن‌ها راه می‌روید یا با آن‌ها در ارتباط هستید، به‌طور طبیعی به حضور فیزیکی شما واکنش نشان می‌دهند؛ چه یک آب‌گرفته، جعبه، گلدان یا زره‌ی یک دشمن افتاده. در حین ضربه زدن به Vanguard Demon چربی‌های بدن او به وضوح تکان می‌خورد و این حس عمق بیشتری به نبردها می‌دهد. این لیست از جزئیات بی‌پایان ادامه دارد و هر کدام به غنای بصری بازی افزوده می‌شوند.

به‌طور کلی، Demon’s Souls یک نمایش فوق‌العاده از قدرت پلی‌استیشن 5 است و طعمی وسوسه‌انگیز از آنچه در آینده انتظار می‌رود ارائه می‌دهد، اگر بازی‌ها در یک عنوان راه‌اندازی این‌قدر خوب به نظر برسند. Bluepoint در سبک هنری و موسیقی متن بیشتر از گیم‌پلی جسارت به خرج داده و شخصاً این جهت‌گیری هنری را بسیار دوست دارد. با این حال، ممکن است فقدان شکوه و رازآلودگی Fat Official در نسخه پلی‌استیشن 3 را احساس شود؛ نسخه جدید بیشتر شبیه به یک آزمایش رادیواکتیو به‌طرز وحشتناکی اشتباه است. موسیقی متن در مقایسه با آهنگ‌های بیشتر غمگین و ملایم نسخه اصلی، در طول نبرد با باس‌ها بسیار بلندتر و پرشورتر به نظر می‌رسد، که این خود تجربه‌ای متفاوت را رقم می‌زند؛ اما این تفاوت به حدی است که می‌توان فهمید برخی ممکن است نسخه اصلی را ترجیح دهند.

حالت‌های بصری Demon’s Souls

Demon’s Souls دو حالت بصری به نام‌های “Cinematic” و “Performance” ارائه می‌دهد. این تقسیم‌بندی برای طرفداران بازی‌های ویدئویی آشناست و در حالت سینماتیک، هدف‌گذاری بر روی 30fps با وضوح واقعی 4K انجام می‌شود، در حالی که حالت عملکرد با حفظ 60fps ثابت در 1440p و سپس ارتقا به 4K، تجربه‌ای روان‌تر را فراهم می‌کند. در مقایسه با کیفیت بصری، تمایل به انتخاب فریم‌ریت بالاتر برای بازیکنان معمولاً گزینه‌ای محبوب است. بنابراین، بسیاری از افراد این بازی را در حالت عملکرد انجام می‌دهند و هرگز به عقب نگاه نمی‌کنند. با این حال، حالت سینماتیک قطعاً یک نمایش خیره‌کننده است، به‌خصوص اگر کسی مایل به فدای نیمی از فریم‌ها باشد.

روح‌های فراخوانده

بدون شک، بازی‌های Souls بدون حالت چندنفره غیرهمزمان ناقص به نظر می‌رسند. اگر با نحوه‌ی عملکرد چندنفره در سایر بازی‌های Souls آشنا باشید، Demon’s Souls هیچ شگفتی خاصی نخواهد داشت. بازیکنان می‌توانند پیام‌هایی را برای ارائه نکات، اشاره به رازها، یا حتی شوخی‌های مفرح بگذارند. همچنین، همکاری با استفاده از روش سنتی قرار دادن و فعال‌سازی علائم فراخوانی ممکن است. به علاوه، امکان حمله به دیگر بازیکنانی که در حال عبور از یک مرحله به حالت انسانی هستند، وجود دارد و همچنین می‌توان با گذاشتن علامت فراخوانی قرمز، به روش PVP توافقی بپردازید.

تجربه‌ی چندنفره در بازی‌های Souls معمولاً به‌عنوان یک عنصر جالب معرفی می‌شود، اما در Demon’s Souls نیز چنین احساسی ایجاد می‌شود. تلاش برای فراخوانی به حالت همکاری، معمولاً با انتظارهای طولانی و نتایج اندک مواجه شده است. به‌ویژه اینکه بدون سیستم پیمان‌ها که در Dark Souls اضافه شده، انگیزه‌ی چندانی برای کمک به دیگران وجود ندارد، جز احساس خوب ناشی از انجام یک کار نیک. همچنین، یک موفقیت در ورود به حالت PVP به‌دست آمد، اما تجربه‌ی ورود به نبرد باس Old Monk به‌طور ناگهانی پایان یافت زیرا بازیکنی که به آن حمله شد، حتی به درب نبرد هم نرسید. پس از آن، انگیزه برای انتظار در حالت چندنفره به‌طور کلی از بین رفت، مگر اینکه با یک دوست هماهنگ شده باشد.

نظر نهایی

تیم Bluepoint وظیفه‌ای دشوار برای بازسازی یک بازی 11 ساله با طرفداران خاص خود داشت و باید آن را به گونه‌ای ارائه می‌کرد که نه‌تنها از لحاظ بصری بلکه از نظر گیم‌پلی نیز برای نسل جدید کنسول‌ها ساخته شده باشد. این هدف به‌خوبی تحقق یافت. Demon’s Souls به‌طرز شگفت‌انگیزی زیبا است و نسبت به نسخه PS3 تجربه‌ی بازی به مراتب بهتری را ارائه می‌دهد. این بهبود نه‌تنها به دلیل قدرت گرافیکی پلی‌استیشن 5 بلکه به خاطر تغییرات هوشمندانه در کیفیت زندگی و جزئیات سبک است که برخی از جنبه‌های ناامیدکننده نسخه اصلی را مدرن می‌کند، بدون اینکه چالش بی‌رحمانه، نبردهای باس پر از معما و سبک منحصربه‌فردی که این بازی را به یک اثر برجسته تبدیل کرده، قربانی شود.

Demons Souls به‌عنوان یک اثر کلاسیک در دنیای بازی‌های ویدئویی، نه‌تنها موفق به بازآفرینی احساس نوستالژیک نسخه‌ی اصلی شده، بلکه با ارائه‌ی تجربه‌ای مدرن و بهبود یافته، نشان‌دهنده‌ی قدرت و پتانسیل پلی‌استیشن 5 است. این بازی با گرافیک خیره‌کننده و تغییرات معقول در گیم‌پلی، مخاطب را به دنیای تاریک و چالش‌برانگیز خود می‌کشاند و یادآور موفقیت‌های اولیه‌اش در دنیای بازی‌های ویدئویی است.