بررسی بازی هری پاتر برای کامپیوتر ( قهرمانان کوییدیچ ) | Harry Potter

 بیایید صادق باشیم! کوییدیچ ورزش خوبی نیست یا حداقل ورزشی نیست که واقعاً برای بازی کردن طراحی شده باشد. نقش آن در سری هری پاتر فقط برای نشان دادن استعداد ویژه هری بود، به‌طوری‌که ممکن است بگویید «هری پاتر، شکارچی و چند نفر دیگر روی جاروهای پرنده، اگر بشود نام برد». بنابراین تیم توسعه‌دهنده Unbroken Studios در ساخت بازی Harry Potter: Quidditch Champions با چالشی بزرگ روبرو بود؛ هم باید به منبع الهام احترام می‌گذاشت و هم کوییدیچ را به یک بازی واقعی تبدیل می‌کرد. به طرز شگفت‌آوری، آن‌ها در این کار موفق بوده‌اند و عمل‌کرد در میدان کوییدیچ واقعاً عالی است. اما وقتی از بازی خارج می‌شوید، Quidditch Champions چیز زیادی برای ارائه در خارج از زمین ندارد.

در ظاهر، کوییدیچ در Quidditch Champions دقیقاً مانند آنچه در کتاب‌ها و فیلم‌ها دیده‌ایم است. هنوز چهار موقعیت وجود دارد: Chasers (تعقیب‌کنندگان) Quaffle را می‌گیرند و آن را به دروازه‌های تیم حریف پرتاب می‌کنند و با وارد کردن آن، ده امتیاز کسب می‌کنند؛ Keepers (دروازه‌بانان) از این دروازه‌ها دفاع می‌کنند؛ Beaters (زنندگان) Bludgers را پرتاب می‌کنند تا اعضای تیم حریف را به طور رضایت‌بخشی بی‌حرکت کنند و در صورت عدم موفقیت، می‌توانند با بات‌های خود به آن‌ها ضربه بزنند؛ و Seekers (شکارچیان) به دنبال Golden Snitch، توپ کوچک و سخت‌به‌دست‌آوردنی با بال‌های کوچک می‌دوند که امتیاز زیادی دارد. اما Unbroken چند تغییر در قوانین معرفی کرده که باعث می‌شود بازی بهتر عمل کند به‌ویژه، Seeker دیگر تنها موقعیتی نیست که در نهایت اهمیت دارد.

مسابقات یا زمانی که یک تیم ۱۰۰ امتیاز کسب کند، یا زمانی که محدودیت زمانی به پایان برسد، به پایان می‌رسند و فقط با گرفتن Snitch متوقف نمی‌شوند. در مورد Snitch، این توپ تنها ۳۰ امتیاز ارزش دارد، نه ۱۵۰، و می‌تواند چندین بار (معمولاً حدود دو بار) در هر بازی ظاهر شود. این تغییر هوشمندانه باعث می‌شود زمانی که می‌توانید به Seeker تبدیل شوید، به یک پاداش کوچک و (اختیاری) در طول مسابقه تبدیل شود، نه اینکه لحظه حیاتی کل بازی باشد. همچنین فقط یک Beater در هر تیم وجود دارد، نه دو، که با توجه به این که آن‌ها می‌توانند موقعیت‌های دیگر را مجبور به بازی در اطراف خود کنند، منطقی به نظر می‌رسد.

نتیجه نهایی تمام این تغییرات، به طور کلی، یک بازی بهتر است. این تغییرات به Chasers این امکان را می‌دهد که به همان اندازه یا حتی بیشتر از Seekers اهمیت داشته باشند، در حالی که جستجوی Snitch همچنان مهم باقی می‌ماند، به ویژه در بازی‌های نزدیک. همچنین این امکان را به Beater می‌دهد که با ناتوان کردن یک عضو از تیم دیگر در صورت وارد کردن آسیب کافی، بخشی قوی و استراتژیک از کل مسابقه باشد بدون اینکه کاملاً نحوه بازی را تعیین کند. هر شوت به سمت دروازه اهمیت دارد و، مهم‌تر از همه، اطمینان حاصل می‌کند که مسابقات به مدت شش ماه طول نخواهند کشید، تغییرات هوشمندانه، نسخه‌ای بهتر و سرگرم‌کننده‌تر از کویددیچ را به ارمغان آورده‌اند.

بله، تغییرات هوشمندانه نسخه‌ای بهتر و سرگرم‌کننده‌تر از کویددیچ را به ارمغان آورده است، اما چیزی که من را به بازی برگرداند، حس خوب و هیجان‌انگیز در میدان بازی بود. پرواز در زمین بازی بسیار عالی است، به خصوص اگر تکنیک‌های حرکتی Quidditch Champions را به خوبی یاد بگیرید. مدیریت میزان تقویت و یادگیری چگونگی دور زدن و انحراف صحیح، تفاوت بین رد شدن تصادفی از تیم دیگر به عنوان یک Chaser و فریب دادن Keeper برای زدن یک شوت دقیق یا دنبال کردن Snitch در هنگام پیچ‌های تنگ و دریافت Bludger به سر قبل از تصمیم‌گیری در مورد گزینه‌هایتان در حالی که برای بیست ثانیه بعد به صورت افقی در زمین افتاده‌اید، ایجاد می‌کند. گزارش‌های میان‌دوره‌ای به همراه این حرکات به صدا درمی‌آید، هرچند که متأسفانه نسبتا خشک و کلیشه‌ای است چه Lee Jordan در هاگوارتز و چه Rita Skeeter در طول جام جهانی کویددیچ، خط‌های خوبی در اینجا و آنجا وجود دارد، اما معمولاً فقط در ابتدای بازی و پایان آن مطرح می‌شود و بخش‌های میانی… به‌قولی خشک است.

خوشبختانه، هر موقعیت نقش سرگرم‌کننده‌ای برای بازی دارد. من از بازی به عنوان Keeper لذت بردم زیرا از بازی شطرنجی میان خودم و Chasers مخالف لذت می‌بردم، به شوت‌های آن‌ها واکنش نشان می‌دادم و Playcalling Rings را برای بازیابی انرژی Chasers خود و افزایش سرعت آن‌ها به زمین می‌انداختم؛ Chasers به طور مداوم با یکدیگر در حال درگیری برای دزدیدن توپ هستند، به بالا و پایین میدان حرکت می‌کنند و خود را در برابر Keeper آزمایش می‌کنند؛ یک Beater با عملکرد خوب می‌تواند تیم دیگر را تحت فشار قرار دهد، در آخرین لحظه یک Seeker را مختل کند یا Keeper را از بازی خارج کند تا گل پیروزی‌آور را به ثمر برساند؛ و چون Seekers نمی‌توانند به سادگی Snitch را بگیرند آن‌ها باید نزدیک به آن بمانند و یک متر را پر کنند قبل از اینکه بتوانند آن را بگیرند هر رقابت برای این امتیازهای اضافی اساساً مسابقه‌ای با دیگر Seekers است. و از آنجایی که می‌توانید به راحتی موقعیت‌های خود را تغییر دهید، می‌توانید به اندازه‌ای که می‌خواهید (یا نمی‌خواهید) در هر نقش وقت بگذارید. فوق‌العاده است.

البته که بازی با دوستان بهتر هم هست. می‌توانید به صورت همکاری با دو بازیکن دیگر بازی کنید یا در حالت آنلاین 3v3 با تیم‌های انسانی رقابت کنید، هرچند که تغییر موقعیت‌ها در این حالت کمی متفاوت است. در این حالت، شما یک جفت موقعیت Chaser و یکی از Keeper، Seeker یا Beater را انتخاب می‌کنید و بین آن‌ها جابه‌جا می‌شوید. چیزی که در انعطاف‌پذیری موقعیت‌ها از دست می‌دهید، با توانایی هماهنگی با تیم جبران می‌شود. در اولین بازی آنلاین من، عمدتاً به عنوان Keeper بازی کردم، سیوهای خوبی انجام دادم، از Playcaller Rings برای تنظیم شوت‌ها به سمت دروازه استفاده کردم و به دوستم پاس دادم تا او به عنوان Chaser گل بزند. بازی نزدیک بود، اما برنده شدیم چون با هم همکاری کردیم.

پس، Quidditch Champions در میدان بازی عالی است، اما متأسفانه خارج از آن چندان جالب نیست. واقعاً چیز زیادی برای انجام دادن وجود ندارد جز بازی‌های ساده‌ی کوییدیچ، چه آنلاین و چه به تنهایی. حالت شغلی محدودی دارید که شامل چهار جام است که باید برنده شوید، با جام ابتدایی Weasley به عنوان (بسیار خوب) آموزش. سه جام دیگر شامل House Cup در هاگوارتز، Triwizard Quidditch Cup، و Quidditch World Cup هستند. پس از یک سری از مسابقات مقدماتی، شما به یک جدول حذفی تک‌برد منتقل می‌شوید – و در حالی که این می‌تواند هیجان‌انگیز به نظر برسد، چند مشکل وجود دارد.

اولاً، Triwizard Cup و House Cup به ترتیب فقط شامل سه و چهار تیم هستند، بنابراین مرحله جدول حذفی نسبتاً کوتاه است (و در مورد Triwizard Cup، تنها شامل یک مسابقه است زیرا تیمی در مقدماتی حذف می‌شود). ثانیاً، در حالی که می‌توانید Career را به صورت همکاری بازی کنید (و منوها شما را به این کار تشویق می‌کنند)، Quidditch Champions واقعاً پیشرفت شما را پیگیری نمی‌کند، به این معنی که من مجبور شدم House Cup را سه بار بازی کنم تا Triwizard Cup را قفل کنم. دو تلاش اول من، که به صورت همکاری انجام شد، ذخیره نشد. همچنین هیچ اعتبار برای بازی‌هایی که در صفحه Challenge انجام دادم (که پیشرفت روزانه، هفتگی، و کلی شما را در بازی‌ها پیگیری می‌کند و جوایز را پس از اتمام آن‌ها ارائه می‌دهد) به دست نیاوردم، به این معنی که از زیبایی‌های قابل قفل‌شدنی نیز محروم شدم. این احساس بدی دارد.

بیرون از حالت‌های شغلی، چندنفره، و یک حالت تمرینی اجباری، واقعاً چیز زیادی برای انجام دادن وجود ندارد، که باعث می‌شود کل بسته‌ی بازی احساس کمبود داشته باشد. با این حال، سفارشی‌سازی شخصیت‌ها به‌طور قابل توجهی خوب است. شما می‌توانید تیم خود را سفارشی کنید، امتیازات آماری را به هر موقعیت اختصاص دهید و بوم‌های مختلفی که انتخاب می‌کنید را ارتقا دهید، که هر کدام ویژگی‌های مختلفی دارند. این تغییرات خوشایند است؛ گزینه‌های زیادی برای شخصیت‌های سفارشی شما وجود دارد، از جمله انتخاب ظاهر آن‌ها، نحوه‌ی اشاره‌ی مفسران به آن‌ها، و بسیاری از وسایل جالب مثل لباس‌ها، چوب‌دستی‌ها، ایموجی‌ها و غیره، هرچند که مشکلات پیشرفت در حالت همکاری به این معناست که باید بازی‌های تک‌نفره را برای باز کردن بخش زیادی از این اقلام به زحمت بیندازید.

اگر نمی‌خواهید از شخصیت‌های سفارشی استفاده کنید! می‌توانید با جمع‌آوری مقدار کافی ارز یا، بله، ارتقاء گذرنامه‌ی نبرد خود، هری، رون، هرمیون، سدریک دیگوری، دراکو مالفوی (اوخ)، چو چانگ و بقیه را باز کنید. در حالی که ممکن است با خواندن این مورد چشمان شما از کاسه بیرون بیفتد، خبر خوب این است که تا کنون کاملاً رایگان است و شما همه‌چیز را فقط از طریق بازی کردن به دست می‌آورید. در Quidditch Champions هیچ میکروتراکنش‌هایی وجود ندارد؛ حداقل در حال حاضر. بالاخره، این Warner Bros است آیا به آن اعتماد دارید که فروشگاهی درون بازی بسازد و در آینده از شما درخواست نکند که کیف پول خود را باز کنید؟ من که نمی‌کنم.

جمع بندی

وقتی که در پیست پرواز می‌کنید، Harry Potter: Quidditch Champions می‌تواند واقعاً لذت‌بخش باشد. هر پست در بازی عمق زیادی دارد، چه بخواهید به عنوان یک Beater تیم حریف را تحت فشار قرار دهید، به عنوان یک Seeker با Snitch همراه شوید، به عنوان یک Chaser Keeper حریف را فریب دهید و گل بزنید، یا به طور خودتان یک سیو عالی انجام دهید. Quidditch Champions با تغییرات هوشمندانه قوانین، این ورزش خیالی را سرگرم‌کننده‌تر کرده و در عین حال حس و حال دنیای جادوگری را به خوبی منتقل می‌کند. اما از طرفی، خارج از پیست، گزینه‌های زیادی برای سرگرمی در طولانی‌مدت وجود ندارد و مشکلات پیشرفت در حالت کوآپ باعث می‌شود نتوانید به راحتی در تورنمنت‌های حالت Career شرکت کنید یا مجموعه‌ای از اقلام قابل باز کردن را با دوستان خود گسترش دهید. Quidditch Champions موفق شده است که کوییدیچ را به یک بازی رقابتی واقعی تبدیل کند، اما ای کاش کمی بیشتر به این جارو اضافات می‌افزود.