بررسی بازی Satisfactory | تجربه‌ای بی‌نظیر در شبیه‌ساز کارخانه‌سازی و ماجراجویی در دنیای بیگانه

نوشتن این بررسی کار دشواری بوده است. نه به خاطر اینکه ندانم چه بگویم، بلکه به این دلیل که هر بار که به ستیز با واقعیت در دنیای Satisfactory برمی‌گردم تا نام یک آیتم را بررسی کنم یا جزئیاتی را تأیید کنم، ناگهان وسوسه می‌شوم که وضعیت کارگاه خود را چک کنم و این لحظه تبدیل به چند ساعت بازی می‌شود. این همان جادو است که این شبیه‌ساز کارخانه به ظاهر بی‌ضرر و به طرز عجیبی جذاب، ایجاد می‌کند. چه در حال کشیدن موهای سر خود به خاطر مشکلاتی که در کارخانه پیش آمده باشد و چه در حال فرار از بی‌احترامی‌های موجودات فضایی آتشین، هر لحظه‌ای که در این دنیای پیچیده زیبا سپری می‌شود، ارزشمند است. ترکیب خلاقیت و اکتشاف Minecraft با برنامه‌ریزی و بهینه‌سازی نیازمند Factorio، Satisfactory نه تنها بهترین بازی‌ای است که در این سال تجربه شده، بلکه مورد علاقه‌ترین بازی اتوماسیون در تمام دوران نیز می‌باشد. پس از بیش از 130 ساعت بازی، زمانی که در میان یک لانه‌ی پیچیده از ماشین‌آلات پیروزی را جشن گرفتم و به بزرگترین چالش‌های مهندسی غلبه کردم، احساس موفقیتی منحصر به فرد داشتم. حتی اگر به سازندگان پیچیده شک دارید، این بازی به‌طور چشمگیری از سایرین متمایز است.

Satisfactory یک شبیه‌ساز کارخانه جذاب است که شما و تا سه دوست دیگر به یک سیاره بیگانه پرتاب می‌شوید و مأموریت دارید یک پایگاه راه‌اندازی کنید و مواد پیچیده‌تری تولید کنید و آن‌ها را به فضا پرتاب کنید تا کارفرمای بی‌چهره‌تان، FICSIT Inc.، را راضی نگه‌دارید. برای انجام این کار، نیاز به برداشت منابع طبیعی، توسعه فناوری‌های جدید و تسلط بر نوار نقاله‌ها، لوله‌ها و در نهایت حتی عملیات لوکوموتیو دارید تا به طور موفقیت‌آمیزی مقر کوچک خود را به یک هزارتوی گسترده از اجزای متحرک تبدیل کنید. داستان چندان قوی نیست، اما پرده نازک از پیش‌فرض «نجات بشریت با ساخت کارخانه‌ها» به اندازه کافی انگیزه برای تمرکز بر برنامه‌های تولید را فراهم می‌کند همچنین چند شوخی خوب نیز در طول بازی وجود دارد، مانند اینکه دستیار هوش مصنوعی شما مدام یادآوری می‌کند که چقدر قابل تعویض هستید. با پیشرفت در بازی، درخواست‌ها از شما بیشتر و بیشتر می‌شود و آنچه که ابتدا یک فرآیند ساده از جمع‌آوری برگ‌ها و استخراج آهن برای ساخت ابزارهای اولیه بود، به سرعت به یک گردباد پیچیده از تصفیه‌خانه‌ها، کارخانه‌های تولیدی، شبکه‌های قدرت هسته‌ای و حتی فناوری‌های بیگانه واقعیت‌زدا تبدیل می‌شود که هر چیزی از تراشه‌های کامپیوتری تا containers ذخیره‌سازی بین‌بعدی را تولید می‌کند.

اگر از خود می‌پرسید چگونه بهینه‌سازی خط مونتاژ ممکن است سرگرم‌کننده باشد، این سردرگمی را درک می‌کنید. اما به همان روشی که بازی‌هایی مانند No Man’s Sky آزادی خلاقانه زیادی به شما می‌دهند و در عین حال اهداف جذابی را برای دنبال کردن فراهم می‌کنند، Satisfactory هرگز از ارائه دلایل هیجان‌انگیز برای ادامه بازی بازنمی‌ماند. تعداد دفعاتی که به خود قول داده‌ام فقط بعد از تنظیم یک مورد دیگر بازی را ترک می‌کنم و سپس ساعت‌ها در حال بازی باقی مانده‌ام، غیرقابل تصور است. هر لحظه پیشرفت، مانند فهمیدن چگونگی کارکرد تصفیه‌خانه‌های نفتی تا بتوانید تولید پلاستیک را آغاز کنید، به طور طبیعی به کوه بعدی که باید فتح کنید، مانند ساخت تفنگ و تولید مهمات با محصولات جانبی تصفیه‌خانه‌ها، منتهی می‌شود. ناگهان متوجه می‌شوید که صدای پرندگان صبحگاهی از بیرون پنجره به گوش می‌رسد و این نکته را در می‌یابید که شاید اشتباهی مرتکب شده‌اید.

Satisfactory به طرز برجسته‌ای شما را به انجام گام‌های کوچک و قابل مدیریت تشویق می‌کند. مدیریت کارخانه‌های هرچه پیچیده‌تر در برخی مواقع می‌تواند ترسناک باشد، اما Satisfactory به طرز برجسته‌ای شما را به انجام گام‌های کوچک و قابل مدیریت تشویق می‌کند و با فهرست پروژه‌هایی که باید به آن‌ها رسیدگی کنید، به سرعت شما و دوستان‌تان در حال مدیریت عملیات‌های گسترده‌ای هستید که در ابتدا غیرقابل تصور به نظر می‌رسید. نخستین کارخانه‌ای که ساخته شد، با چند ساختمان پراکنده در دنیای بکر آغاز شد و به سرعت به یک وب شلوغ و نامنظم از نوار نقاله‌هایی که به‌طرز عجیبی درهم‌تنیده شده بودند تبدیل شد و شبیه یک کاسه نودل مرطوب به نظر می‌رسید (طبیعتاً، نام این مکان را Spaghettysburg گذاشتم). این آنارشی آماتورانه ممکن است غیرقابل درک و بهینه نباشد، اما خب، کار خود را انجام می‌دهد و من با افتخار آدرس برجسته Spaghettysburg خود را به هم‌تیمی‌هایم اعلام کردم در حالی که محصولات کارمان را در میان این آشفتگی مکانیکی به فضا پرتاب کردیم.

در مراحل بعدی، سازه‌های تیم ما منظم‌تر و کارآمدتر شدند، مانند تصفیه‌خانه نفتی ساحلی‌امان که Gas Town نام داشت یا سیستم ریلی که برای حداکثر نظم در هوا معلق بود. واقعاً لذت‌بخش است که به تکامل جامعه کوچک خود نگاه کنید و چالش‌های مهندسی به طور پیوسته سخت‌تر را حل کنید، مانند بهینه‌سازی و گسترش شبکه برق خود برای تأمین انرژی تاسیسات تازه‌گشایش شده که می‌توانند قطعات پیچیده‌تری تولید کنند، یا محاسبه خروجی ایده‌آل یک دستگاه استخراج برای فهمیدن کارآمدترین روش برای ذوب آن به شمش. و نیازی نیست که به یک فرد عاشق اکسل تبدیل شوید یا به عمق ویکی‌های شخص ثالث بروید تا فقط ببینید که یک نوار نقاله پر از مواد بدون استفاده دچار مشکل شده و احساس کنید که باید چیزی در این باره انجام دهید.

واقعاً لذت‌بخش است که به تکامل جامعه کوچک خود نگاه کنید و چالش‌های مهندسی به طور پیوسته سخت‌تر را حل کنید. همچنان که باید ده‌ها قطعه مختلف بسازید و تعداد زیادی از فرآیندهای دشوار را مدیریت کنید تا تحویل‌های Milestone را که بخشی از پیشرفت بزرگ‌تر Satisfactory است، کامل کنید، به طور مداوم به جایی که توجه شما بیشترین نیاز را دارد، سوئیچ می‌کنید، مشکلات را حل می‌کنید و از فناوری جدیدی که در طول این مسیر ایجاد می‌کنید، برای آسان‌تر کردن کارهایتان استفاده می‌کنید. به عنوان مثال، در مراحل اولیه، نوار نقاله‌های به طرز خنده‌داری طولانی ساختم تا منابع را از نقاط دیگر دنیا به کارخانه اصلی‌ام منتقل کنم، اما بعد از باز کردن گزینه‌های اضافی و تولید قطعات پیشرفته‌تر، توانستم منابع را به طور خودکار با کامیون‌ها، قطارها و حتی پهپادهای پرنده جابجا کنم و در نتیجه کارها سریع‌تر، تمیزتر و به طور کلی کمتر پر هرج و مرج شد. گذر از یک انسان غارنشین که نوار نقاله‌ها را مورد استفاده قرار می‌دهد و درگیر نبردهای تن به تن است، به یک فرد مدرن با جت‌پک و سلاح، احساس بسیار رضایت‌بخشی دارد و هر نبرد دشوار در زمینه سیم‌کشی الکتریکی ارزش تلاش را دارد.

وقتی در حال مدیریت صدها کار مرتبط با عملیات کارخانه‌تان نیستید، به دنیای وسیع و باز می‌روید تا نقشه را کاوش کنید، با موجودات خطرناک مبارزه کنید، از گازهای سمی و مناطق آلوده دوری کنید، گنج‌های پنهان را پیدا کنید و با سگ‌ماهی‌های زشت دوست شوید تا به عنوان هم‌پیمان‌های وفادار شما خدمت کنند. با انتخاب یک دنیای بزرگ و به‌دقت ساخته‌شده به جای مناطق تولیدی تصادفی که در برخی از بازی‌های مشابه یافت می‌شود، نقشه Satisfactory مجموعه‌ای متنوع از مناطق با جوها و منابع ارزشمند خاص خود را دارد که کاوش در آن‌ها فوق‌العاده است و حتی بهتر از آن است که با ماشین‌های تشنه‌تان مستعمره کنید. با به‌دست آوردن ابزارهای جدید، تجهیزات بهتری برای کاوش در اختیار خواهید داشت که سپس به شما دسترسی به مناطق بیشتری می‌دهد. به عنوان مثال، ساخت یک ماسک گاز به شما این امکان را می‌دهد که در مناطق پر از ابرهای سمی گشت و گذار کنید، باز کردن جت‌پک به شما این امکان را می‌دهد که به صخره‌هایی که در غیر این صورت صعود به آن‌ها دشوار است، صعود کنید، و تحقیق در مورد مواد منفجره به شما این امکان را می‌دهد که از میان سنگ‌های مزاحم عبور کنید تا به غارها و مناطق مسدود شده دیگر برسید. هر یک از این پیشرفت‌ها کاملاً آنچه را که در جهان ممکن است تغییر می‌دهد و به نوبه خود به شما این امکان را می‌دهد که مواد بهتری برای بازگشت به پایگاه‌تان جمع‌آوری کنید، ایجاد یک حلقه ساخت و کاوش که هرگز متوقف نمی‌شود.

نبرد به وضوح هدف اصلی Satisfactory نیست. طبیعتاً، اگر در یک سیاره بیگانه موجودات خصمانه‌ای وجود نداشته باشند که به شدت علاقه‌مند به دیدن نابودی خشن شما باشند، این سیاره خیلی جالب نخواهد بود – چه آن موجودات شبیه به خوک که به سمت شما حمله می‌کنند و چه گیاهان بزرگ درخشان که مگس‌های آتشین را پرتاب می‌کنند. شما تعدادی سلاح نزدیک‌زن و برخی سلاح‌ها و مهمات ابتدایی را باز خواهید کرد، اما به وضوح نبرد هدف اصلی Satisfactory نیست و نتیجه این است که به هیچ وجه خاص نیست. تنها چند ساعت طول کشید تا متوجه شوم تقریباً هر آنچه را که نبرد ارائه می‌دهد، دیده‌ام، و اگرچه این جنبه به طور فعال بد نیست، اما در مقایسه با ساخت و کاوش که بسیار عالی است، کمی فراموش‌شدنی است. حیات وحش بیگانه به هنگام جستجوی منابع جدید کمی خطر به وجود می‌آورد، اما همچنان disappointing است که به نظر می‌رسد فقط چهار نوع موجود برای روبرو شدن وجود دارد، هر کدام با چندین نوع متفاوت که آن‌ها را خطرناک‌تر می‌کند، اما نبرد با آن‌ها جذاب‌تر نمی‌شود.