بررسی بازی Until Dawn | بازگشت به کابوسهای تکرارنشدنی با چاشنی گرافیک نسل جدید
همه بازسازیهای بازیهای ویدیویی به یک شکل انجام نمیشوند. در حالی که برخی از آنها مانند بازسازی Final Fantasy VII و Metroid| Zero Mission تغییرات چشمگیری به بازی اضافه میکنند، برخی دیگر مانند نسخههای بازسازی شده Shadows of the Colossus (2018) و Destroy All Humans! (2020) بیشتر به بازسازی ظاهری و گرافیکی بازی میپردازند، بدون آنکه تغییرات اساسی در نحوه گیمپلی ایجاد کنند. بازی Until Dawn به وضوح در این دسته قرار میگیرد. شخصیتهای رنگارنگی از نوجوانان پرشور و محیط کوهستانی و پوشیده از برف بازی حالا بسیار جذابتر از قبل به نظر میرسند، اما گیمپلی نفسگیر و تصمیمگیریهای سرنوشتساز آن به همان شکلی باقی مانده که در نسخه اصلی سال ۲۰۱۵ دیده میشد. نبود بهبودهای محسوس در گیمپلی و مشکلات عملکردی چشمگیر آن نسبت به قیمت بالای بازی، ارزش این نسخه بازسازی شده را کاهش میدهد و آن را از یک اثر هیجانانگیز ترسناک به تجربهای نزدیک به اتلاف منابع تبدیل کرده است.

این احساس تا حد زیادی همچنان پابرجاست، زیرا این بازی تقریباً همان نسخه اصلی است. اگرچه داستانهای ترسناک و انتخابی دیگر شرکت Supermassive، مانند بازیهای The Dark Pictures Anthology: House of Ashes (2021) و The Quarry (2022)، به اجرای مشابهی نزدیک شدهاند، اما Until Dawn هنوز هم بهترین نمونه از فرمول تصمیمگیری و عواقب آن است که توسط این توسعهدهنده ارائه شده است. داستان ترسناک و دلهرهآور بازی مملو از سناریوهای وحشتناک و خشن است که از فیلمهایی مانند Saw، The Descent و Poltergeist الهام گرفتهاند و بازیگران آن نیز با بازیگرانی چون Hayden Panettiere، Peter Stormare و Rami Malek رهبری میشود که نقشهایشان همچنان جذابیت گذشته را حفظ کردهاند، حتی با وجود دیالوگهایی که گاهی ممکن است کمی زننده به نظر برسد.

بازگشت به بلکوود
در حالی که شخصیتها و محیط دورافتاده Blackwood Pines بدون تغییر باقی ماندهاند، همه چیز در این بازسازی بر روی یک موتور جدید (Unreal 5) بازسازی شده است و این امر به شکلهای مختلفی، هم مثبت و هم منفی، مشهود است. بدون شک، بافتهای با کیفیت بالاتر و بهبود نورپردازی به شکل قابل توجهی به این فیلم ترسناک تعاملی لبهای واقعیتر بخشیدهاند و چندین جزئیات محیطی جدید نیز به بازی اضافه شده است، از جمله برفهایی که زیر پا خرد میشود و بازتابهای نور غروب در پنجرههای گوندولا.

با این حال، این بهبودها با هزینه از دست دادن نرخ فریم همراه است که گاهی اوقات به اندازه ترس و لرزهای شخصیتهای بازی، ناپایدار و متزلزل است. در بدترین حالت، نسخه بازسازیشده Until Dawn به کلی از هم میپاشد، مانند قربانیای که بر لبه تیز ارهای از هم میپاشد. با اینکه تجربه بازی به شکلی بود که تداخل و خروج غیرمنتظره از صفحه اصلی پلیاستیشن 5 اتفاق نیفتاد، اما یکی از اعضای تیم IGN از تجربه شش بار خروج غیرمنتظره از بازی در نیمه اول داستان هشت ساعته بازی خبر داد. Until Dawn قرار است درباره جلوگیری از مواجهه شخصیتها با مرگی ناگهانی و مواجهه با نیرویی شیطانی و وصفناپذیر باشد، نه نمایش کد خطای نامفهوم سونی.
در حالی که نسخه اصلی Until Dawn بیشتر از دیدگاه دوربینهای ثابت تجربه میشد، نسخه ۲۰۲۴ این بازی بیشتر از زاویه سوم شخص و بالای شانه – دیدگاهی مشابه بازسازی اخیر Silent Hill 2 ارائه میدهد. این سیستم کنترل دوربین دستی مزایای خاص خود را دارد؛ هم به این دلیل که به بازیکن امکان میدهد جزئیات بالاتر محیطهای ترسناک اطراف را بهتر ببیند، و هم میتواند به کشف چند منطقه جدید که خارج از مسیر اصلی بازی قرار دارند کمک کند. به عنوان مثال، در اوایل داستان میتوان یک پارکینگ را در بیرون ایستگاه تلهکابین پیدا کرد که در نسخه اصلی وجود نداشت. با این حال، چیزهای زیادی برای کشف در این مناطق جدید وجود ندارد، و این حس ایجاد میشود که سیستم دوربین جدید، برخلاف زیبایی سینمایی کلی بازی، عمل کرده است. دوربین نزدیک و تعقیبی نسخه اصلی Until Dawn باعث میشد کمتر حس هدایت شخصیتها در یک فیلم ترسناک تعاملی ایجاد شود و بیشتر حس پیشروی در یک بازی بقا به سبک شوتر اما بدون مبارزه را تداعی کند.

یکی دیگر از انتخابهای عجیب این است که توسعهدهنده Ballistic Moon قابلیت حرکت سریع را از این نسخه حذف کرده است. شخصیتها بهطور خودکار در صحنههای پر از رویدادهای زمانی سریع به دویدن میپردازند، اما در بقیه مواقع، امکان افزایش سرعت اکتشاف محیطها مانند نسخه اصلی وجود ندارد. ترکیب این محدودیت با کندی حرکات شخصیتها که باعث میشود چند قدم بیشتر از حد لازم در یک جهت بروند، باعث شده است که کنترل Until Dawn نسبت به قبل کندتر و ناخوشایندتر شود. این مسئله، به ویژه در مواقعی که سعی در هدایت گروهی از نوجوانان آسیبپذیر به سوی نجات از خطرات شبانه دارید، چندان مطلوب نیست.
Totems و پیشبینیهای سرنوشت شخصیتها
حرکتهای ناهنجار و کند همچنین باعث شده است جستجوی اطراف برای یافتن توتمها بیشتر به یک کار خستهکننده تبدیل شود. جمعآوری این اشیای پراکنده بومی آمریکایی، همچنان نمایی از سرنوشت احتمالی شخصیتها را به بازیکن ارائه میدهد که به تصمیمگیریهای بازیکن کمک میکند، اما اینبار جایگذاری آنها تغییر کرده است احتمالاً برای چالش بیشتر برای بازیکنان قبلی. با این حال، کاش فرآیند نمایش پیشبینیها اینقدر دست و پاگیر نمیبود.
در نسخه اصلی Until Dawn، بازیکن با یافتن توتم و برگرداندن آن، میتوانست نمایی از مرگ احتمالی یک شخصیت را ببیند و سپس به بازی ادامه دهد. حالا بازیکن باید توتم را بردارد، سپس آن را به آرامی بالا و پایین و به چپ و راست بچرخاند تا وقتی که نقطه کوچکی از نور روی سطح آن ظاهر شود و بینش مربوطه نمایش داده شود. این فرآیند بسیار دست و پاگیر و آزاردهنده است و تنها باعث میشود فرآیندی که پیشتر سریع و ساده بود، بیجهت طولانی شود.

این تغییر در نحوه استفاده از توتمها تقریباً تنها مکانیک جدید گیمپلی است که در این نسخه دیده میشود. بهجز یک مقدمه کمی طولانیتر و یک صحنه پس از تیتراژ که احتمال دنبالهای برای بازی را به تصویر میکشد، Until Dawn همچنان شامل همان انتخابها، رویدادهای زمانی سریع، و سرنوشتهای احتمالی شخصیتهاست که پیشتر نیز وجود داشت. متأسفانه، حالت بازی مشارکتی که در عناوین اخیر Supermassive Games معرفی شده بود نیز در اینجا وجود ندارد. البته بازی به میزان کمی به ترجیحات شخصی بازیکن قابل تنظیمتر شده است؛ به عنوان مثال، در صورتی که بازیکن دستهای لرزانی داشته باشد و نتواند در صحنههای «حرکت نکن» که نیاز به ثابت نگه داشتن کنترلر دارد، موفق شود، میتواند این قابلیت را از منوی توقف غیرفعال کند.
به طور کلی، بازسازی Until Dawn به سختی قابل توصیه است، به خصوص که در کنار نسخه پلیاستیشن 4 در فروشگاه پلیاستیشن با قیمت کمتر و کیفیت گرافیکی مشابه در پلیاستیشن 5 قابل دسترسی است. نسخه جدید Until Dawn چندین برابر نسخه اصلی قیمت دارد و راهی برای ارتقاء نسخه پلیاستیشن 4 به پلیاستیشن 5 وجود ندارد، بر خلاف بازیهای دیگر سونی مانند پورتهای PS5 از Horizon Zero Dawn و The Last of Us Part II. البته باید توجه داشت که آنها به طور فنی بازسازی بودند نه بازسازی کامل، اما با توجه به اینکه بهبودهای Until Dawn تا این حد سطحی هستند، بیشتر به یک بازسازی نزدیک است تا یک بازسازی کامل.
دیدگاه کلی نسبت به نسخه بازسازیشده بازی Until Dawn بر روی PS5 از دو منظر قابل بررسی است: جذابیت بصری و کیفیت گیمپلی. این بازی، با استفاده از موتور جدید Unreal Engine 5، پیشرفتهای چشمگیری از لحاظ گرافیکی داشته و جلوههای بصری آن بهویژه در صحنههای تاریک و پرجزئیات، تجربهای واقعیتر از گذشته ایجاد میکند. همچنین، بازی همچنان داستانی هیجانانگیز و ترسناک با مضامینی الهامگرفته از فیلمهای ترسناک مشهور ارائه میدهد که مخاطبان علاقهمند به سبکهای وحشتآور را جذب میکند.

اما در بخش گیمپلی، تغییرات جدید چندان رضایتبخش نیستند. تغییر زاویه دوربین به حالت سومشخص و کندی حرکات شخصیتها، از تجربه سینمایی بازی کاسته و برخی از عناصر جدید مانند مینیبازی توتم نهتنها به گیمپلی اضافه نشدهاند بلکه بازیکنان را با روندی کندتر و پیچیدهتر مواجه میکنند. از طرفی، مشکلات فنی مانند افت نرخ فریم، باعث شده تا تجربه بازی روی PS5 به اندازهای که انتظار میرفت، روان نباشد.
بهطور کلی، اگرچه بازسازی Until Dawn از لحاظ ظاهری بهبود یافته است، اما کمبود نوآوری در گیمپلی و قیمت بالا در مقایسه با نسخه اصلی، ممکن است برای بازیکنان توجیهپذیر نباشد. بنابراین، این نسخه برای کسانی که تا به حال تجربه این بازی را نداشتهاند، میتواند گزینه جذابی باشد؛ اما طرفداران قدیمی بهتر است پیش از خرید به این نکات توجه داشته باشند.

نتیجهگیری
نسخه بازسازیشده Until Dawn دارای ارتقای بصری قابلتوجهی است که آن را در رده بهترین ماجراجوییهای ترسناک پلیاستیشن ۵ قرار میدهد. داستان ترسناک و منحصربهفرد Supermassive نیز همچنان مانند گذشته با صحنههای خونآلود و ترسناک همراه است. با این حال، جلوههای سینمایی بازی تا حدی تحت تأثیر دوربین جدید از روی شانه قرار گرفته و نرخ فریم پایین آن تجربه بازی را تحت تأثیر منفی قرار داده است. حرکت شخصیتها بهطور قابلتوجهی کندتر و سنگینتر از نسخه اصلی است، و چند ویژگی جدید گیمپلی، مانند مینیبازی چرخاندن توتم، نهتنها بیفایدهاند، بلکه به هیچ وجه توجیهی برای قیمت بالای این نسخه بازسازیشده ارائه نمیدهند؛ بهخصوص زمانی که نسخه اصلی با قیمتی پایینتر در همان فروشگاه موجود است. اگر همچنان تمایل به تجربه این بازسازی نیمهدلانه دارید، حداقل بهتر است منتظر بمانید تا قیمت آن بهشدت کاهش یابد.
نظرات کاربران