ارتباط بین استرس مزمن و ایمنی در زنان
نقش های زنان در زندگی
نقش‌های زیادی که از زنان انتظار می‌رود به‌طور کامل ایفا کنند، نه‌تنها باعث افزایش سطح کورتیزول در آن‌ها می‌شود، بلکه تولید سلول‌های کشنده طبیعی را نیز سرکوب می‌کند، و در نتیجه ایمنی آن‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و آن‌ها را در برابر انواع مشکلات بهداشتی آسیب‌پذیرتر می‌کند.استرس ناشی از شرایط دشوار یا حادثه چالش‌برانگیزی است که بدن به آن واکنش نشان می‌دهد، چه به‌صورت فیزیولوژیکی و چه روانی. این واکنش به استرس است و اگرچه در کوتاه‌مدت می‌تواند به‌طور موقت ایمنی را تقویت کرده و در برابر عفونت‌ها حفاظت ایجاد کند، اما استرس مزمن عملکرد ایمنی را سرکوب می‌کند. استرس مزمن باعث افزایش سطح کورتیزول شده و در نهایت پاسخ ایمنی را سرکوب می‌کند.
زنان بیشتر از مردان تحت تأثیر استرس‌های جسمی، احساسی و روانی ناشی از نقش‌های مختلفی قرار می‌گیرند که از آن‌ها انتظار می‌رود در جامعه ایفا کنند. تلاش برای مدیریت مسئولیت‌های خانوادگی، مقابله با نیازهای شغلی، مبارزه با تبعیض جنسیتی و یا مواجهه با نیازهای بیولوژیکی، تأثیر منفی شدیدی بر سیستم ایمنی آن‌ها دارد.
بزرگ‌ترین استرس‌زا برای زنان فشار مداوم برای رسیدن به انتظارات بالا و غالباً غیرواقعی از طرف خانواده و جامعه است. آن‌ها تحت استرس‌های چندگانه قرار دارند—خانواده، اقوام، محل کار و جامعه. از آن‌ها خواسته می‌شود در حرفه خود موفق باشند در حالی که نقش مراقبت‌کننده را نیز ایفا کنند، از جمله بچه‌دار شدن، تربیت فرزندان یا مراقبت از بستگان سالمند. این مسئولیت‌های چندبعدی ممکن است باعث شود زنان وقت کمی برای تمرکز بر سلامت خود داشته باشند.
استرس های مزمن و سلامت جسمی
استرس مزمن به سلامت جسمی و روانی آسیب می‌زند. زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به بیماری‌هایی مانند فشار خون بالا، دیابت، بیماری‌های قلبی، آسم، چاقی و حتی سرطان‌های مختلف قرار دارند. نکته مهم این است که تعداد بیشتری از زنان نسبت به مردان هر ساله به دلیل بیماری‌های قلبی جان خود را از دست می‌دهند، گرچه این بیماری‌ها در زنان به‌طور نادرست تشخیص داده می‌شود و درمان نمی‌شود.تأثیر استرس بر سلامت روان نیز به‌طور چشمگیری قابل توجه است. زنان دو برابر بیشتر از مردان دچار افسردگی و اضطراب می‌شوند، و این مشکلات عمدتاً ناشی از استرس یا بدتر شدن آن است.
استرس طولانی‌مدت واکنش‌های بیولوژیکی متعددی را در بدن تحریک می‌کند که به‌طور فعال ایمنی را از بین می‌برد. یکی از تغییرات مهم ناشی از استرس افزایش سطح کورتیزول است، یکی از هورمون‌هایی که در پاسخ به مکانیسم مقابله با استرس ترشح می‌شود. افزایش سطح کورتیزول در طول زمان باعث کاهش عملکرد سیستم ایمنی با جلوگیری از تولید گلبول‌های سفید خون و سرکوب عملکرد سلول‌های کشنده طبیعی (NK) می‌شود. این سلول‌ها برای محافظت از بدن در برابر عفونت‌ها و رشد سلول‌های سرطانی حیاتی هستند. سرکوب این سلول‌ها عامل اصلی کاهش ایمنی است.
استرس همچنین تعادل حساس باکتری‌ها در روده را که در ایجاد یک سیستم ایمنی سالم نقش اساسی دارد، تحت تأثیر قرار می‌دهد. تغییرات در میکروبیوتای روده به‌واسطه استرس می‌تواند پاسخ ایمنی را ضعیف کند و زنان را در برابر بیماری‌ها و عفونت‌ها آسیب‌پذیرتر کند.تغییرات هورمونی، به‌ویژه تغییرات مربوط به چرخه قاعدگی، همچنین باعث می‌شود که سیستم ایمنی زنان مدیریت آن سخت‌تر باشد. برخی از بخش‌های این چرخه، به‌ویژه پس از تخمک‌گذاری، با کاهش عملکرد ایمنی مرتبط است و زنان را در معرض خطر بیشتر بیماری‌ها و عفونت‌ها قرار می‌دهد. همچنین مشخص شده است که زنان به هورمون پروژسترون که پس از تخمک‌گذاری افزایش می‌یابد، حساس‌تر می‌شوند.
استرس ناشی از انجام چندین کار به طور همزمان باعث استراحت ناکافی، رژیم غذایی نامناسب و کمبود وقت برای مراقبت از خود می‌شود که تهدیدهای استرس مزمن را بیشتر می‌کند. این همچنین زنان را مستعد ابتلا به اختلالات سبک زندگی مانند چاقی، دیابت و فشار خون بالا، و همچنین عفونت‌های مکرر می‌کند.بیماری‌هایی مانند آرتریت روماتوئید، پسوریازیس و لوپوس به‌طور غیرمتناسبی در زنان رخ می‌دهد.
دکتر مادوسودان سینگ سولانکی، روانپزشک ارشد و رئیس دپارتمان سلامت روان و علوم رفتاری در بیمارستان فوق‌تخصصی ماکس اسمارت (ساکت)، دهلی نو گفت که اوج استرس‌های اجتماعی، فرهنگی و بیولوژیکی زنان را به‌طور منحصر به‌فردی در معرض مشکلات بهداشتی ناشی از استرس قرار می‌دهد.اگرچه دستورالعمل‌های معمول – مانند اختصاص وقت برای مراقبت از خود، رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم و خواب مناسب – مفید هستند، اما او تأکید می‌کند که زنان باید درباره آنچه نیاز دارند صحبت کنند، زمانی که به کمک نیاز دارند، از دیگران درخواست کمک کنند و از قرار دادن نیازهای دیگران در اولویت قبل از نیازهای خود دست بردارند.زنان باید از glorifying خود به‌عنوان سوپرمن‌ها دست بردارند و سلامت آن‌ها باید به اندازه نیازهای دیگران اهمیت پیدا کند.
نظرات کاربران